Πολλοί bodybuilders θεωρούν τον Τύπο αλτήρων ως μια άσκηση απομόνωσης που μπορούν να χρησιμοποιήσουν ιδιαίτερα για να εκπαιδεύσουν τους θωρακισμένους τους καθώς και να απενεργοποιήσουν άλλες μυϊκές ομάδες που χρειάζονται για άλλες ασκήσεις του μαστού. Αυτή η ιδέα είναι μόνο εν μέρει αληθινή, οι νορβηγοί αθλητικοί επιστήμονες ανέφεραν το 2011 στο περιοδικό Journal of Sports Sciences.
Μελέτη
Οι Νορβηγοί πήραν δώδεκα εκπαιδευμένους άνδρες εκπαιδευόμενους για να κάνουν πιέσεις πάγκου με μια μπάρα, πάγκο πιέζει σε μια μηχανή Smith, καθώς και πιεστικά αλτήρα, όλα σε μέγιστο βάρος. Για να είμαστε σίγουροι ότι είμαστε όλοι στην ίδια ακριβώς σελίδα, η τελευταία άσκηση εμφανίζεται παραπάνω. Οι ερευνητές συνδέουν ηλεκτρόδια με τους θωρακισμένους, τα delts των συμμετεχόντων, τους δικέφαλους, καθώς και τους τρικέφαλους για να εξασφαλίσουν ότι θα μπορούσαν να καθορίσουν ακριβώς πόσο δύσκολοι έπρεπε να εργαστούν οι μύες.
Αποτελέσματα
Το παρακάτω σχήμα δείχνει ότι ο τύπος στήθους αλτήρων διεγείρει το δικέφαλο μυς πολύ πιο έντονα από τον πάγκο ρουτίνας, καθώς και τον πάγκο του πάγκου που έγινε στο μηχάνημα Smith.
Ο τύπος Dumbbell προκάλεσε τη λήψη των μυών την ίδια ακριβώς ποσότητα με τον πάγκο ρουτίνας, καθώς και τον πάγκο της συσκευής στη συσκευή Smith. Την ίδια στιγμή, ο Τύπος του Μαστού αλτήρων προκάλεσε το τρικεφάλαιο λιγότερο από τις άλλες δύο ασκήσεις.
Μια σύγκριση της δραστηριότητας της μυϊκής μάζας καθώς και της αντοχής 1-RM τριών ασκήσεων θωρακικής πίεσης με διαφορετικές απαιτήσεις σταθερότητας
Αφηρημένη
Η λειτουργία αυτής της ερευνητικής μελέτης ήταν να συγκριθούν το μέγιστο της επανάληψης (1-RM) καθώς και η μυϊκή δραστηριότητα μάζας σε τρεις ασκήσεις θώρακας με διαφορετικές απαιτήσεις σταθερότητας (Smith Machine, Barbell, καθώς και αλτήρες). Δώδεκα υγιείς, εκπαιδευμένοι με αντίσταση αρσενικά (ηλικίας 22,7 ± 1,7 ετών, σωματική μάζα 78,6 ± 7,6 kg, ανάστημα 1,80 ± 0,06 m) αξιολογήθηκαν για 1-RM από τις τρεις ασκήσεις θώρακας σε αντισταθμισμένη αγορά με 3-5 ημέρες ανάπαυσης μεταξύ των ασκήσεων. Η μέγιστη επανάληψη καθώς και η ηλεκτρομυογραφική δραστηριότητα του μείζονα του Pectoralis, του δελτοειδούς πρόσθιου δικέφαλου, καθώς και των triceps brachii καταγράφηκαν στις ασκήσεις. Οι τόνοι αλτήρων ήταν 14% λιγότερο από εκείνους για τη συσκευή Smith (p? 0.001, μέγεθος πρόσκρουσης [ES] = 1.05) καθώς και 17% λιγότερο από εκείνη για το barbell (p? 0.001, es = 1.11). Οι τόνοι Barbell ήταν 3% υψηλότεροι από εκείνους για τη συσκευή Smith (P = 0,016, ES = 0,18). Η ηλεκτρική δραστηριότητα στο Pectoralis μείζονα καθώς και στο πρόσθιο δελτοειδές δεν διέφερε κατά τη διάρκεια των ανελκυστήρων. Ηλεκτρική δραστηριότητα στο δικέφαλο brachii ενισχύθηκε με απαιτήσεις σταθερότητας (δηλ. Smith Machine